Na de geweldige dag van gisteren moest het vandaag zeker zo’n vervolg krijgen. Tot nu toe viel dat wat tegen maar de dag is nog niet voorbij. Het is hier nu 17.30 uur en we zijn in ons hotel even aan het opdrogen. Het begon allemaal vanmorgen toens we een strak schema hadden om de boot van 10.00 uur te halen. Een rondvaart van de Circle Line. De metro haalt het niet helemaal dus we moesten stevig doorstappen. Om 09.54 daar en toen bleek dat onze boot pas om 11.00 uur vertrok. Hmmm. Ok, dan wachten we even. Een stukje verderop lang een oorlogsbodem en daar hebben we even gezeten terwijl Mario weer in de fonteinen aan het spelen was.
Ongemerkt ging zich een rij vormen om aan boord te gaan. Toen wij om 10.30 besloten die kant eens op te gaan was het al te laat. Een rij van 100 meter en wij zouden waarschijnlijk de boot missen. Hmm. Ach ja, die tickets zijn morgen ook nog geldig dus dan doen we het nog een keer, maar dan anders. Dan ons 2e plan om even langs de car Rent te gaan om te checken of we de Chrijsler 300 wel krijgen en dat we niet afgescheept worden met iets anders. Met Bus en Metro daar naar toe. Onderweg wel even een drankje genomen in het Central Station. Ziet er van binnen prachtig uit.
Bij “Dollar”, het autoverhuurbedrijf hebben we een sjagerijnige baliedame getroffen. Kon niks garanderen en we moesten morgen maar zien. Hmmm. Dat wordt nog spannend morgen. Ondertussen hadden we honger en op de Market een soort buffet genuttigd. Was goed te doen. Vervolgens naar 5th Avenue gelopen om op de hop-on hop-off de Upper Tour te doen. Die zouden we dan onderbreken met een bezoek aan het New York Museum en een fietstocht door het Central Park. Welnu dit viel allemaal letterlijk in het water. Na een kwartiertje in de bus sloeg het weer om en het begon te hozen. De beloofde ponchos bleken er niet te zijn, maar gelukkig had Heike nog zoiets bij zich.
Na het eerste buitje mochten mario en ik hem even hebben en toen begon het pas echt te hozen. Gevolg; geen droge draad meer. Dus bezoek museum ivm airco geen zin meer en een fietstocht zat er ook niet meer in. De gids zat driftig door te praten tot er iemand zei dat er toch niemand luisterde. Weinig gezien en zeker geen fotos gemaakt. Het was een hele kunst om de apparaten droog te houden. Eerst maar terug naar het hotel en misschien gaan we straks nog ff terug. Wordt vervolgd.
Nadat we waren opgedroogd zijn we toch weer terug naar the City that never Sleeps terug gegaan. Weer naar Manhattan dus. Op Times Square naar Stromboly gegaan om te gaan eten. Volgens Heike zag dat er van buiten lekker uit. Dat klopt, maar van binnen was het duur, koud en niet lekker. Geen aanrader dus. Daarna hebben we onze laatste tour gedaan. New York by Night. Het was inderdaad al donker en nu alle highlights in het donker gezien. Was een trip van 2 uur maar had ook in een uur gekund. Niet dat het niet interessant was, maar de vermoeidheid eist nu zijn tol. Mario lag al snel voor pampus en ikzelf was behoorlijk aan het rubbernekken. De skyline by night was wel fantastisch. Na de tour snel naar het Ramada en naar bed. De Foto’s zijn trouwens niet veel geworden.
Comments
Dag 3 – Marco
Dag 3 – Marco
25-7-2010 17:06:56
Goedenmidag of voor het Nederlandse volk alweer bijna een goeiemorgen,
Inmiddels dag 3 en zal nu mijn eerste aandeel op dit weblog plaatsen. Jullie hebben al de verhalen van de voorgaande dagen kunnen lezen. Mijn bevindingen van die dagen zijn niet veel anders, maar zal kort even samenvatten wat mijn waarnemingen zijn geweest. Allereerst de reis met de 4 uur durende vertraging. Natuurlijk waren we deze 4 uren al eerder in New York, maar helaas. Ik ben er doorheen gekomen door rustig een boek te lezen en een dutje te doen. De reis zelf duurde erg lang, maar was niet vervelend. ‘s Avonds na aankomst lekker gegeten in een lokale snackbar. Hierbij wil het laten betreft de eerste (reis) dag.
De volgende dag, dag 2, was erg bijzonder, namelijk het bezichtigen van deze metropool was toch ingrijpender dan ik verwacht had. Van tevoren had ik nooit verwacht dat het allemaal zo groot zou zijn, maar eenmaal in Manhattan bleek het tegendeel. Alle gebouwen leken zo veel groter dan dat je ze kent van tv. Deze dag kende als hoogtepunt The Top Of The Rock op het Rockefellercenter. Erg mooi als je zo een view op de stad krijgt.
Dan wil ik me nu richten op vandaag. De dag is nog niet afgelopen, want het is nu 17:21. Jullie hebben waarschijnlijk het verhaal al gehoord van mijn vader. Toch heb ik het op een andere manier ervaren en daarmee bedoel ik de trip in de bus. Het zat namelijk zo dat mama en ik eerst papa en Mario uitlachten om de paar druppels die zij te verwerken kregen. Na het kleine buitje gaven we de poncho die wij hadden weg aan hen. Niet zo slimme zet, want geen 5 minuten later waren zij aan de beurt om ons uit te lachen. Ze zeggen weleens wie het laatst lacht, lacht het best. Ook hier ging dat op want aan het einde van het verhaal waren wij volledig doorweekt en zij redelijk droog. Hmm, dit hadden we beter moeten aanpakken. Voorderest hebben we nog een lekkere middagmaal genuttigd op een bankje bij de Queensboro Bridge.
Ik ben benieuwd of we nog iets gaan ondernemen deze avond, of dat we het bij een rustige filmavond houden. Gaat ongetwijfeld goedkomen. Tot nu toe dus heel erg naar mijn zin. Jullie horen mij over enkele dagen terug over een nieuwe samenvatting over de voorgaande dagen.
Groeten,
Marco
Comments
De Brediussen zeggen Selamat – 27-7-2010 4:58:27
heel mooi geschreven marco…. gr estelle
De Brediussen zeggen Selamat – 27-7-2010 5:05:22
He Zeike, Onze internet doet het weer een beetje normaal, dus de reactie zullen nu pas komen. Ben je nog 1ste geworden in de miss wet-t’shirt verkiezingen of was je te oud? Wij hebben net zoals jullie de musea/ e.e.a. van onze programma geschrapt omdat we het wel hadden gehad op den duur. Als ik 2 tempels heb gezien en een uitvoerige beschrijving erbij, dan heb ik het wel gehad voor de rest van mijn vakantie. Geniet ervan en doe voorzichtig. Groetjes Brigitte