Zondag 19 november
Tot vandaag betekende het woord “Ubuntu” niet meer dan 1 van de vele besturingssystemen van Linux, je weet wel die tegenhanger van Windows. Maar ik denk dat als ik nu iemand over Ubuntu hoor praten dat dan eerder de Township van Masiphumelele door m’n gedachten gaat.
Afijn, het begon vanmorgen met weer prachtig weer en de kustweg die gisteren gesloten was, nu open was.
Mooi, want dat lag goed op de route naar de Township Masiphumelele waar we een halve dag fietstour hadden geboekt via Bajabikes.eu. 10% van de tour-prijs komt ten goede van verbeteringen voor deze mensen en later bleek dat dat hard nodig is.
Deze tour is altijd privé dus met z’n tweeën en een gids. Meeting point was een schoolcampus net naast de township. Van de gids, William, kregen we eerst wat uitleg over de tour en dat het vooral veilig was. Deze township is relatief klein en heeft zo’n 30000 inwoners. Het is eigenlijk een op zichzelf staand dorp maar dan alleen voor kansarme zwarte mensen. Het bestaat vanaf 1990 en met de afschaffing van de apartheid en onder het regime van Nelson Mandela ging het wel steeds beter. Langzaam werden er zogenaamde Mandela huizen binnen het township gebouwd waardoor mensen niet in huizen van wrakhout of aluminium platen moeten wonen. Maar ik schreef “langzaam” want het overgrote deel van de huizen zijn nog steeds krotten en Mandela’s belofte om voor alle zwarten in Zuid-Afrika een Mandela huis te bouwen wordt niet echt voortgezet. Dat ligt voornamelijk aan de huidige regering met president Zuma. Die is hier echt bij niemand populair, ook bij de zwarte bevolking niet. Mandela wel. Die loopt als een rode draad door onze vakantie heen. Echt een held voor zowel zwart als wit.
Uiteraard hebben we vooraf wel even gevraagd of we foto’s mochten maken en dat was geen enkel probleem. Sterker nog, William had onze camera en filmde en knipte er driftig op los.
Het is moeilijk in een paar zinnen te beschrijven wat een wereld dat is en hoe goed wij het dan eigenlijk hebben. Natuurlijk kennen we de beelden van TV maar als je hier doorheen loopt en fiets is het toch net effe anders. Hier is nog wel wat tijd voor nodig om het allemaal op orde te krijgen.
Om voor ons toeristen een idee te krijgen hoe het er in zo’n township nu aan toe gaat heeft hij een aantal stops ingelast.
De eerste stop was bij de kleuterschool die er sinds vorige week niet meer is. Afgebrand.
De 2e stop was bij de Gospel church. Van jong tot oud, één happy family die dansend en zingend met het koor meededen. Nadat wij ook een duit in het kerkzakje hadden gedaan werden we door de gehele kerkgemeente hartelijk begroet en bleek de dominee ook nog een paar woorden Nederlands te spreken. Hier ook nog wel wat filmbeelden gemaakt maar die kan ik hier nu nog niet kwijt.
Bij de 3e stop aangegaan bij Mama die met 5 gezinnen op 50 vierkante meter woont. Ze maken wat souvenirs en verkopen dit graag aan gasten zoals ons. Dit spelletje gewoon meegespeeld.
Daarna gingen we naar het gedeelte wat William als “informeel gedeelte” benoemde. Het was het gedeelte waar mensen woonden die hoop hadden ooit voor zo’n Mandela woning in aanmerking te komen maar nu helemaal niets hadden. Ook geen riolering en dat was ook goed te ruiken.
Dit gedeelte ging lopend waar we op een gegeven moment een demonstratie kregen van een soort medicijnman, die samen met een trommelaar het ritueel demonstreerde die gebruikelijk is om pijnen te verdrijven. Na twee opvoeringen stonden Heike en ik ook een soort van regendans te doen.
De afsluiting was een Afrikaanse lunch samen met de locals. Eerst even een drankje gedronken in de jongeren soos waar op zondag de alcohol toch wel aanwezig is. Er stond 1 grote luidspreker en die stond dan ook vol aan. Soort van Housebeat die normaal praten onmogelijk maakt, maar…..wel gezellig. Wij als enige blanken in dit dorp hadden wel de volle aandacht.
Hierna terug naar de campus waar we William hartelijk bedankt hebben voor het inzicht wat wij hebben kunnen krijgen in deze bijzondere vorm van (over)leven.
Na deze ervaring hebben we nog een flitsbezoek gebracht aan Muizenberg maar daar was het zo druk dat we weer naar ons eigen strand in Camps Bay zijn gegaan. Daar de middag lekker op een strandbedje doorgebracht.
Vanavond, de laatste avond of Zuid-Afrikaanse bodem, hebben we het Waterfront nog een keer bezocht en daar een hapje gegeten.
Morgen dus inpakken. We hebben alle tijd want we vliegen pas om 18.45 uur.
Oh ja, ik begon met Ubuntu. Het staat hier voor de manier van leven in een Township. Iedereen is er voor elkaar en iedereen is gelijk.
Mooi verwoord (en gefotografeerd) zoals tot op heden de hele reis. Indrukwekkend om te lezen. Kan mij voorstellen dat zo’n bezoek je aan het nadenken zet (en wij soms maar klagen, over niks ?).
Geniet nog even van de laatste uren, pak ze en een veilige vlucht terug.
C u soon en mooi motto naast die andere betekenis:
ubuntu! Weer eens wat anders dan Carpe Diem ?
Ja, ik kan begrijpen dat alles wel even indruk op jullie hebt gemaakt. Valt mee dat je nog je camera hebt , en je fiets niet gejat is. Hier in Den Haag zijn ze daar sneller mee. Helaas de tocht der tochten is over , en je kan je nu weer verheugen op een mooi Nederland waar alles goed geregeld is , en waar je weer door de belasting op vele manieren genekt wordt. Houd je jas wel bij de hand , het is hier herfst als je nog weet wat dat is. En het zwartepieten spelletje is ook weer begonnen. Misschien kan je er een paar meenemen. Een hele goede vlucht naar huis , het werk wacht op jullie , want dat zal je wel gemist hebben. Helaas doe ik dat niet meer ,maar ik verheug me ,als ik s, morgens de mensen weer hoort krabben op de ruit van hun auto , en dat die dan niet wil starten. en ik me nog een keertje om draai.
Groetjes van je oompje , Ron
en ik zal deze reis zeker nog eens doornemen. Heb er van genoten !!!!!!!
Ik geloof gelijk dat het een ‘mooie’ ervaring was. Het zet je even met 2 voetjes op de grond en doet je beseffen hoe goed wij het hebben hier.
Julie hebben mooie herinneringen gemaakt zo op deze reis. Ik wens jullie nog een fijne dag en een goede vlucht terug.
Overigens heeft jullie regendans goed gewerkt helaas. Bereidt je maar voor op regen en kou
Hallo Heike und Rob
Ik vond jullie reisverslag met de mooie foto’s heel indrukwekkend ! Met de mooie en minder mooie kanten.. ja en waar klagen wij over.. daar word je er dan wel heel bewust van..ik wens jullie een veilige prettige vlucht terug naar het grijze natte Nederland!
Groetjes Andrea
Ik heb weer genoten, zo heb ik ook Zuid- Africa gezien, dank jullie wel, geniet er nog van in deze laatste uren, van deze onvergetelijke vakantie en een goede vlucht naar Holland,
Mooie verhalen, heb ze met plezier gelezen!