Dag 15 - Grand Canyon - Lake Havasu

Zoal gezegd vroeg uit de veren vandaag. De zon gaan namelijk op in de Grand Canyon en dat schijnt hij op een mooie manier te doen. Om 04.30 uur de wekker gezet. (ut moet nie gekker worden) en om 5 uur reden we het park in. Kids lekker laten liggen want die hadden daar niet zo’n trek in (raar he?!) maar wel met Benny en Anja. We waren niet alleen. Toen we aankwamen was het al redelijk druk en mensen bleven maar komen. Een half uurtje in de kou (50 gr. Fahrenheit = 9 gr. C) staan wachten tot die koperen ploert achter z’n berg vandaan kwam. Was inderdaad een mooi schouwspel maar voor mij niet om lyries van te worden. Grand Canyon is mooi en blijft mooi maar die zon maakt het voor mij niet echt mooier. Al met al toch heel wat foto’s gemaakt waar er bijna niet 1 van gelukt is.

Nadat de zon op was en weer wat warmte bracht weer terug naar het hotel en nog een laatste foto in het Park gemaakt.

Terug in het hotel de kids wakker gemaakt en op naar het ontbijt. Vandaag staat er immers 360 Km op het programma. Na het ontbijt de reis dan ook maar meteen gestart. Om 08.15 uur reden we van het hotel Best Western Squire Inn weg. We waren het er allen over eens dat dit wel het mooiste hotel tot nu toe was. We geven het een 9+.

Onderweg naar Lake Havasu nog even een stukje “Route 66” meegepakt. Ongeveer een half uurtje nagenoeg parallel aan de Interstate gereden en drie andere auto’s gezien. Rijdt best lekker door. Voor het nageslacht natuurlijk wel een paar fototjes gemaakt.

Aangekomen in Lake Havasu (12.30 uur) konden we meteen inchecken. Een heel leuk klein hotelletje met op de binnenplaats een zwembad. Dat zag er goed uit.

De kamer was helemaal geweldig. Voor het eerst (en voor het laatst) hebben we een aparte slaapkamer en een woonkamer en een keuken. Dat ziet er goed uit, maar heet dat het hier is. Ongeveer 42 gr. C. Best een overgang van die 9 graden van vanmorgen. Dus gaan we verkoeling zoeken in het Lake. Eerst nog even “lekker” eten bij de Mac en daarna naar het Lake. Tis maar 5 minuten van ons hotel. Leuk zandstrandje waarover je niet kon lopen zonder schoenen en op het strand was het ook al niet uit te houwen. Dus het water in en er in blijven. Mooi niet want Marco wilde Jet-skieen. Nadat alle concurerende verhuurbedrijven gecheckd waren twee scooters gehuurd. Kosten $140 voor 1 uur. Een uur lang als een debiel over dat meer gescheurd. Mario bij mij achterop en Heike bij Marco achterop. Oh ja, Heike mocht ook even sturen van Marco. Die dingen kunnen snelheden halen van 60 mph oftewel 96 Km/u. Dit hebben wij niet gehaald. Ik heb m’n klokje een keer op 45 zien staan en Marco zegt de 50 mph te hebben gehaald. Maakt niet uit, tussen de 70 en 80 Km/u is best hard op zo’n ding. Weer een leuke ervaring.

Van het strand af en de enige bezienswaardigheid van Laske Havasu bekeken en overheen gereden. De “London Bridge”. Een replica van de originele “London Bridge”. Ik weet niet meer precies het verhaal maar misschien dat het in Heikes Corner nog een keer ter sprake komt.

Hierna boodschappen gedaan want vanavond gaat het gebeuren. Normaal gesproken had ik in 14 dagen vakantie toch wel 6 keer ge-barbequet, maar nu nog niet 1 keer. Nu wil het feit dat aan ons zwembadje 2 BBQ’s staan die je mag gebruiken. Dus in de supermakt van die enorme biefstukken, stokbrood, sla en fruit gehaald. Barbequetje aan en smullen maar. Geweldig. Aan de rand van je eigen zwembad (nog geen andere gasten gezien) een halve koe opgegeten.

Na het eten nog even zwemmen en toen was de dag al weer voorbij.

Morgen gaan we naar Palm Springs. Ik heb de rest nog niet gevraagd maar ik wil dit hotel toch wel een 9 en een half geven.

Heikes corner

1-8-2008 17:09:39

Je hebt mensen die hebben alles in een opslag gezien en mensen die kunnen er niet genoeg van krijgen. Beide partijen leven in ons groepje en ik hoor duidelijk bij het laatste. De Grand Canyon enorm machtig en hij doet je, nietig voelen. Een ervaring die ik nooit meer zal vergeten. Of het nu zonsop of -ondergang of midden op de dag is hij blijft geweldig. Maar goed wij moesten uit ons paradijs vertrekken en je weet nooit waar je nu weer in terecht komt. In dit geval was het weer paradijselijk. Het blijkt nu dat alle uren aan voorbereiding op de reis zich uitbetalen. Maar dat het zo een leuk hotelletje zou zijn konden wij beiden niet vooorspellen. Stel je eens voor 20.00 uur schemering, alles is in een rood licht van de ondergaande zon gedempt, je eigen pool met BBQ, lichtjes die vrolijk het plein verlichten. Het is ongeveer 30 graden, wat wil je nog meer. Wij genieten en de kinderen genieten ook. Iedere dag nu indrukken en de stemming ondanks dat we nu al ruim te weken op elkaars lip zitten, zit er nog goed in. We weten nu hoe we Marco vrolijk krijgen, We roepen “heeft er iemand trek in een Burger” en ja hoor hij wordt wakker en krijgt gelijk ook praatjes. Mario zit hier in een Walhalla van knopjes hij weet precies hoe alle aircos afzuiginstallaties etc werken gelukkig want dan kan zijn grote broer iedere keer bij hem terecht en Mario is in zijn element. Vandaag op naar Palm Springs dat heel mooi moet zijn. Trouwens de London Bridge werd door ene mulimiljionair die het Lake Havasu Resort in de jaren 70 exploiteerde, steen voor steen vanuit London geimporteerd en wederopgebouwd. Zover een stuk geschiedenis.

Facebook

Dag 15 – Grand Canyon – Lake Havasu

Heikes corner

1-8-2008 17:09:39

Leave a Reply Cancel reply