Dag 14: Lilloet – Whistler

Joffre Lakes en een doodlopend pad

Toen ik vanmorgen bij het wakker worden en vanuit bed naar buiten keek, stond daar dat oranje tentje van Karin & Karin.  Zal best koud zijn dacht ik nog, maar ja wij hebben het ook niet makkelijk hoor. Ik moet vanuit bed m’n been minstens 50 cm optillen om net met m’n teen de verwarming aan te kunnen zetten. Het blijft tobben in zo’n camper, haha. Afijn toen het opgestookt was gezamenlijk ontbeten en wij gingen in westelijke en zij in oostelijke richting verder.

Onze route was een schitterende bergroute met diverse canyons. Nog even gestopt in Lilloet waar ze pretendeerde wifi te hebben. Uiteindelijk lukte het niet dus toen met een bak koffie dag 13 met mn eigen datategoed even aan het blog toevertrouwd. Want in Marble Canyon waren we qua communicatie van de rest van de wereld afgesloten. Niet eens telefoon.

We wilden vandaag eigenlijk met de gondel in Whistler naar boven om de “two peaks” te doen. Een gondel die twee bergtoppen met elkaar verbind. Een zgn “Must do” als je in Whistler bent. Aanrijdend zagen we dat dat waarschijnlijk geen zin heeft omdat het erg bewolkt was in de bergen. Als je dan toch zoiets doet kan je beter bij helder weer gaan.

Dus besloten om de “Joffre Lakes Trail” te gaan lopen. Het begon zowaar een beetje te regenen toen we net begonnen waren maar gelukkig hield dat snel weer op. Die trail loopt langs drie meren met een hoogteverschil van 358 meter. Ja, tuurlijk weer stijl omhoog en aan het eind waren ze vergeten het pad aan te leggen. Kortom, bijna 4 uur gelopen maar wel een schitterende route.

Moe maar voldaan weer terug op pad en bleek al snel dat we al rijdend toch niet zo goed zijn om een keuze te maken waar we gaan slapen. We zijn dat ook niet gewend. Normaal hebben we dat van te voren al vastgelegd.

Al rijdend richting Whisler diverse opties doorgenomen en uiteindelijk knoop doorgehakt. Het wordt “Cal Cheak” campground, net even na Whistler. Wederom zo’n campground waar je zelf moet registreren. Geld in een zakje en in de brievenbus gooien. Er is verder ook niks, maar we hebben alles bij ons (water/elektriciteit). Bij het oprijden zagen we op de plattegrond dat er 3 rondjes waren en net zoals we moeite hebben met het kiezen van de camping, zo vergaat ons dat ook met het kiezen van een plaatsje. Bij het eerste rondje waren diverse plekken vrij, maar misschien heeft het 2^e rondje wel een mooiere plek. Het tweede rondje had al wat smallere wegen en had ook wel plekken vrij, maar net niet die voor ons goed is (slaat helemaal nergens op). Oke dan rondje 3 dan maar. Bij het oprijden kreeg ik al een voorgevoel en al snel bleek dat hier alleen maar tenten stonden. Het bospad was namelijk zo smal en zeker niet bedoeld voor dat logge apparaat waar wij mee rijden. Met enige behendigheid proberend alle kopjes in de kasten te houden hoopte ik dat ik er aan de andere kant weer af kon. Mis dus. Doodlopend in de blubber met boomstronken die aan weerszijde een speling van 5 cm met m’n campertje had en ik stond ook nog eens hellend naar beneden. Oh ja, het begon ook behoorlijk te regenen. Echt lache dit. Wat nu. Er was maar 1 mogelijkheid. Achteruit terug. Heike er uit en cm voor cm achteruit gereden. Door de kuilen stond ik ook een paar keer met het middenstuk aan de grond maar met de juiste samenwerking zijn we er zonder al te veel schade uitgekomen. 1 of andere buis die onder de auto loopt was uit z’n rubber geknald. Heb hem voorlopig maar met een tie rip vastgezet en klim er morgen wel onder als het droog is. Heb trouwens geen idee waar die buis voor is. Als 1 van de meelezers het weet hoor ik het graag.

Afijn na dit spectakel naar rondje 1 gereden en de eerste de beste plek genomen. Camper neergezet en niks meer aan gedaan.

Morgenvroeg kijken we of het wel de moeite waard is om naar de top te gaan en anders lopen we een rondje door Whistler. Waarschijnlijk proberen we morgen een ferry te boeken van Horse Shoe Bay naar Landale (Sunshine coast)

Om de trip op de kaart te volgen…..Klik hier