Woensdag 5 november:
Hellfire Pass, Say Yok Noi falls & The Bridge
Vanmorgen via receptie een privechauffeur voor vandaag geregeld. Klinkt decadent, maar is hier heel normaal. Voor toeristen dat dan weer wel. Na het ontbijt stond Cookie voor ons klaar en bracht ons naar waar we wilden gaan vandaag. Dat was 1. De Hellfire Pass en 2. The Bridge. Hij voegde daar zelf nog de Soi Yok Noi Waterfall aan toe.
We begonnen dus bij de Hellfire Pass. Een dik uur rijden. Deze Hellfire Pass is een gedenkplek voor wat zich daar allemaal heeft afgespeeld tijdens WO 2. Hoe de Japanners hun krijgsgevangenen en Aziaten de spoorlijn tussen Birma en Thailand hebben laten bouwen. Een museum en een film maakten al snel duidelijk dat dit geen grappig verhaal zou worden. 60.000 tot 100.000 gevangenen hebben het leven gelaten bij deze missie. Daarna kon je kiezen voor de wandeling naar het gedenkteken of 1 van 3 uur. Wij kozen voor de korte versie. Het was met een audiotour en het gekke was dat het in alleen maar 3 talen was. Thais, Engels en…… Nederlands. Dat komt omdat er heel veel Nederlandse krijgsgevangenen aan die spoorlijn hebben meegewerkt en er bijna 3000 zijn overleden. Stukje geschiedenis dat ik niet helemaal scherp had maar daar ter plaatse wel indruk maakte.






Op de terugweg maakte Cookie nog een stop bij de Soi Yok Noi waterval. Eén plaats waar vooral locals bijeenkomen om te eten, drinken en zwemmen. We hebben er ook even een rondje gelopen en wat foto’s gemaakt. Leuk plekje om even te stoppen.



Hierna de laatste stop vlak bij ons hotel. The Bridge. Best wel een toeristenplaats maar ook hier weer niet druk. We zijn een stukje over de brug gelopen en met wat Thai in gesprek geraakt. Die kopen een vis en gooien hem daarna weer in de rivier. Dit zou dan geluk geven. Oké? Het is vandaag een feestdag en staat een beetje in het teken van : Goed zijn voor de rivier. Vanavond worden er ook allerlei bloemen in de rivier gezet en is er een festival. Wij zijn er bij !!



Hierna heeft Cookie ons bij het resort afgezet.
Vanavond weer in ons eigen restaurant gegeten. Ik doe nog even voorzichtig met de Oosterse keuken tot het laatste stukje eend uit m’n lichaam is verdwenen.

Omdat het feest is speelde er ook een bandje en kon iedereen een rivieroever aansteken en in het water leggen.

Hierna met weer een ander soort TukTuk (scooter met zijspan) naar het festival gereden.

Gezellig druk met heel heel heel veel kraampje met vooral eten. Ik heb van de bijzondere dingen wat foto’s gemaakt en zet ze hieronder in een galerij.














Met de Grab, waar we deze X een kwartier op moesten wachten naar het resort.
Voor morgen nog geen concrete plannen.

Indrukwekkend. Zijn nare dingen gebeurd bij het aanleggen van het spoor. Een mooie film daarover is The Railway man uit 2013.
Anoniem = Brigitte
indrukwekkend zeg om dat zo in het echt tezien.
wouwww die watervallen altijd mooi